Menu
کوهی است در شهر شیراز ، که از غرب این شهر آغاز شده و با گذشتن از شمال غرب شهر ادامه یافته و به روستای علی آباد منتهی می‌شود.
بنایی در قلهٔ کوه ساخته شده است که در آن مشخصات کوه و قله به صورت مکتوب بر روی یک لوح وجود دارد.
قله این کوه حدود ۲۹۰۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد و وجه شمالی آن معمولاً از اوایل آذر تا اواخر اسفند پوشیده از برف است.
به دلیل اینکه این کوه در زمستان از برف پوشیده می‌شود و در تابستان با ذوب برف، آب مردم شهر شیراز را تأمین می‌نموده
و اشاره از زادآوری حیات توسط آب را دارد، از این جهت نام آن را دراک نامیده‌اند.
کوه دراک محل جمع شدن برف و آب است.
و در گذشته (حدود دهه‌های ۴۰ شمسی به قبل) مردم در فصل سرد سال برف‌های آن را درون چاه‌هایی انبار می‌کردند تا در تابستان از آب برف‌های ذوب شده که خنک و گوارا بوده‌است، استفاده کنند.
همچنین کوه دراک محلی بوده‌است که مردم در فصول گرم یخ مورد نیاز خود را از آنجا می‌آوردند.
اکنون کوه دراک به محلی تفریح گاهی برای سپری کردن اوقات فراغت مردم در طول سال و بخصوص محلی برای کوهنوردی مردم شهر شیراز گردیده‌است
